Συνάδελφοι εμποροϋπάλληλοι, μικροί αυτοαπασχολούμενοι.
Χρόνια τώρα οι πολυεθνικές, οι βιομήχανοι
αλλά και οι διάφοροι παρατρεχάμενοι τους σε κυβέρνηση, περιφέρειες και
εργοδοτικούς συλλόγους προσπαθούν να καταργήσουν την κυριακάτικη αργία.
Δεν τους φτάνει το ξεζούμισμα που κάνουν
στους εργαζόμενους τις υπόλοιπες έξι ημέρες της εβδομάδας, θέλουν να τους
παράγουμε κέρδη και την μοναδική ημέρα που μας μένει για να ξεκουραστούμε, να
δούμε τα παιδιά μας, την οικογένειά μας, να ψυχαγωγηθούμε.
Επιχειρήματα όπως «θα αυξηθεί ο τζίρος, θα
αυξηθεί το εισόδημα των εμποροϋπαλλήλων, θα έχουν ελεύθερο χρόνο να κάνουν τα
ψώνια τους εκείνοι που όλη την υπόλοιπη εβδομάδα δεν προλαβαίνουν» έχουν
καταρριφθεί στην πράξη.
Αλήθεια, γιατί ο «ελεύθερος χρόνος»
περιορίζεται σε μια Κυριακή; Επειδή καταργήθηκε στην πράξη το 5θήμερο και το
Σάββατο έχει γίνει εργάσιμη ημέρα για μια μεγάλη μερίδα εργαζομένων.
Επίσης επειδή ο ημερήσιος χρόνος μέσα στην
εβδομάδα έχει πάψει να είναι σταθερός, το συνεχές 8ωρο έχει γίνει 12ωρο και για
πολλούς «σπαστό», κύρια σε κλάδους όπου έχουν κυριαρχήσει οι ελαστικές μορφές
εργασίας.
Ο λόγος που συμβαίνει αυτό,
είναι κατά βάση το κυνήγι της επιβίωσης σε ένα κόσμο με θρυμματισμένες
εργασιακές σχέσεις, με μισθούς που δεν φτάνουν ούτε για “ζήτω” , με εργαζόμενους
που δουλεύουν 10ωρα και 12ωρα, ή με άνεργους που λιώνουν σόλες από το
πρωί μέχρι το βράδυ σε συνεντεύξεις , πρακτικές, μαθητείες, με την ελπίδα ότι
κάποιος τελικά θα τους προσφέρει μια δουλειά.
Η κατάργηση της Κυριακής
αργίας χτυπάει στην καρδιά των δικαιωμάτων των εργαζομένων, οδηγώντας σε
γενικευμένη ελαστική εργασία, ένταση της εκμετάλλευσης και ακόμα και
αποδιοργάνωση της κοινωνικής και προσωπικής μας ζωής.
Η κατάργηση της Κυριακής αργίας στο εμπόριο
θα ανοίξει το δρόμο για γενικευμένη εφαρμογή της 7ήμερης εργασίας σε όλους τους
χώρους εργασίας. Τώρα, απαραίτητο όσο ποτέ άλλοτε είναι ο κοινός αγώνας
εμποροϋπαλλήλων, αυτοαπασχολούμενων, ενάντια στον κοινό αντίπαλο, τα μονοπώλια
και την εξουσία τους, με αίτημα για μείωση του εργάσιμου χρόνου και παράλληλη
αύξηση του μισθού, ώστε να καλύπτονται οι σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής
οικογένειας.
Η κατάργηση της Κυριακής είναι άλλο ένα όπλο
στα χέρια της κυβέρνησης για το ομαδικό ξεκλήρισμα των αυτοαπασχολούμενων
επαγγελματιών και μικρών βιοτεχνών εμπόρων. Η κατάργηση θα επιφέρει την αύξηση
των λειτουργικών εξόδων των μικροκαταστηματαρχών, την αύξηση των ασφαλιστικών
και εργοδοτικών εισφορών, αλλά και τη φυσική εξόντωση των αυτοαπασχολούμενων,
αφού απαιτεί 7 ημέρες την εβδομάδα, 12 – 14 ώρες την ημέρα να στέκονται πίσω
από ένα ταμείο μέσα σε ένα άδειο μαγαζί.
Από την πρώτη στιγμή το σωματείο μας μαζί με
την ΠΑΣΕΒΕ έλεγαν ότι το μέτρο για την λειτουργία των «7 Κυριακών» είναι η
κερκόπορτα για την πλήρη κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας. Εμείς λέμε ότι
η Κυριακή είναι μέρα ανάπαυσης και για τους εργαζόμενους και για τους
αυτοαπασχολούμενους και πρέπει να κατοχυρωθεί νομοθετικά ως Αργία.
 |
| Από την κινητοποίηση στις 3 Νοέμβρη 2013 |
Για να γίνει πράξη αυτό θα πρέπει οι
εργαζόμενοι με αποφάσεις τους σε κάθε χώρο δουλειάς πλάι στο σωματείο μας
να αρνηθούν να εργαστούν Κυριακή και να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις στην
οργάνωση ενός τέτοιο αγώνα, που θα ενσωματώνει τη μάχη για την υπεράσπιση της
Κυριακής αργίας με την μάχη για Κλαδική Συλλογική Σύμβαση στο Εμπόριο,
κατοχύρωση του 8ωρου, 5μερου, 40ωρου, την πλήρη και σταθερή δουλειά για όλους
με δικαιώματα. Αλλά και οι μικροί έμποροι να συσπειρωθούν γύρω από την ΠΑΣΕΒΕ
και να παλέψουν από κοινού με τους εμποροϋπαλλήλους γιατί κοινός είναι ο εχθρός
και των δυο. Οι αυτοαπασχολούμενοι βάλλονται με την κατάργηση της Κυριακής
αργίας, με την αύξηση της φορολογίας, την αύξηση στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ και τις
αυξήσεις στις ασφαλιστικές τους εισφορές. Η κυβέρνηση ως εντολοδόχος των
μεγάλων μονοπωλιακών καταστημάτων υλοποιεί την πολιτική που μας αφανίζει.
Κάποια στιγμή φάνηκε πως δεν θα δίναμε αυτή
τη μάχη μόνοι μας, καθώς η Διοίκηση του Εμπορικού Συλλόγου Καρδίτσας αντέδρασε
με δυναμική στα σχέδια της κυβέρνησης. Χαρακτηριστικά είναι κάποια αποσπάσματα
από την αρθρογραφία τους στον τοπικό τύπο. «…Ο Εμπορικός Σύλλογος Καρδίτσας υπερασπίστηκε και υπερασπίζεται την Κυριακάτικη Αργία. Τα επιχειρήματα της Κυβέρνησης,να δοθεί χρόνος στους καταναλωτές και ότι θα γίνουν επενδύσεις, είναι σαθρά…»,«…Αφιερώνουμε την Κυριακή σε εμάς και την οικογένειά μας…», «…Καλούμε τουςκαταναλωτές να μην κάνουν καμία αγορά την Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013 από τυχόναπεργοσπάστες…» (κλικ στο κείμενο)
«Το πρόβλημα δεν έγκειται στο να ανοίξουμε
την Κυριακή και να αυξήσουμε το τζίρο μας, το πρόβλημα εξυπηρετεί μόνο τις μεγάλες αλυσίδες και κάποιαξένα συμφέροντα» (κλικ στο κείμενο)
Φαίνεται όμως με την έλευση του νέου έτους
πως κάτι άλλαξε. Στις αρχές του Γενάρη η Διοίκηση του Εμπορικού Συλλόγου
Καρδίτσας δια του Προέδρου κ. Ηλία Αντωνίου, ενημέρωνε για το άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων την
Κυριακή 19 Ιανουαρίου, λόγω των χειμερινών εκπτώσεων, «όπως άλλωστε ορίζει και ο
νόμος» (είναι η πρώτη από τις 7 Κυριακές) μη παραλείποντας να επισημάνει το
γεγονός ότι κανείς έμπορος δεν είναι υποχρεωμένος να ανοίξει εάν δεν το
επιθυμεί.
Τι άλλαξε κύριε Πρόεδρε και λοιποί της Διοίκησης του Εμπορικού
Συλλόγου;
Φέτος δεν «μας ανοίγουν για να μας κλείσουν φυλακή»;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου